Geçtiğimiz hafta hesap açtırmak için buranın en büyük bankası olan Bank of New Zealand'ın üniversite yakınındaki şubesine gittim. Açık olan iki gişenin ortak sırasında iki üç kişi vardı. Burada banka veya benzeri yerlerde bizdeki gibi numeratör şimdiye kadar görmedim. Çok kalabalık olmuyor sanırım. Sıra bana gelince gişedeki orta yaşlardaki kadına derdimi anlatım. Önce, hemen hemen yeni biriyle tanıştığım her durumda gerçekleşen konuşmanın bir benzeri burada da tekrarlandı "Ülkeye hoş geldin!", "Nereden geliyorsun?", "OO Türkiye mi, Ne kadar güzel!", "Doktora mı yapıyorsun, çok iyi!". Bu benim için artık bir rutin haline geldiyse de, bu tür yerlerde bile insanların karşılarındaki kişiye böyle ilgi göstermesi yine de hoşuma gidiyor. İşin güzel tarafı bunu iş icabı yapıyor gibi görünmemeleri. En azından bana öyle gelmedi. Kadın hesap açmayla ilgilenen kişinin şu an başka bir müşteriyle ilgilendiğini, istersem bekleyebileceğimi veya ertesi gün randevulu gelebileceğimi söyledi. Ben diğer memurun işi heralde beş on dakikaya biter, gelmişken işimi halledeyim diye düşünürken, kadın yarın bir uygun olur mu diye sordu. Kadının bu harektini bekleme seçeneğinin pek akıllıca olmayabileceğine yorarak olur dedim.
Ertesi gün saat birde şubeye gittiğim de önceki gün beni bekletmek yerine niye randevu verdikleri ortaya çıktı. Hesap açmakla ilgilenen kadının adı Crystal (kendisiyle pek bir samimiyiz :P). Crystal'la da önce yukarıda yazdığıma benzer bir konuşma geçti. Sonra beş on dakika kadar ne türde hesap(lar)a ihtiyacım olduğunu konuştuk. Hangi hesabın açılacağna karar verdikten sonra gerekli formları bizzat kendi doldurdu, doldururken de neyi niye doldurduğunu tek tek anlattı. İmzaladığım her belgenin ne olduğunu önce özetledi, sonra da belgeyi okuttu. Belge işlerinin ardından da Internet sayfasını nasıl kullanacağıma yönelik on dakikalık hızlandırılmış bir kurs verdi. Son olarak da benle gişeye gelip yanımdaki nakit parayı yeni açtığım hesaba yatırmama yardımcı oldu! Kadın bana hesap açmak için resmen kendini paraladı kardeşim :) Bizde olsa eline bir form tutuşturup, bunu doldur derler! Dolduruken soru sorsan (Ziraat veya benzeriyse) memur sana kızabilir veya (Garanti veya benzeriyse) "Kardeşim bu da sorulur mu, angut musun!" kıvamında bir suratla cevap verir! Sonuç olarak 45 dakikada bankadan çıktım (iş bazında throughput düşük de olsa utilization yüksek). Tabi bana bu kadar zaman harcanmasının yabancı olmamla ilgili olma şansı yüksekse de, daha sonra bankamatik kartımı almak için bankaya tekrar gittiğimde Crystal'ın benim bankada geçirdiğim 10~15 dakikalık süre boyunca sadece (yerel bir vatandaş olduğu belli olan) tek bir müşteriyle ilgilenmesi ve ortada bekleyen başka kimsenin de olmaması (bakınız randevu), bu şüphemin yersiz olabileceği ve herkese benzer süre harcadığı izlenimine kapılmama sebebiyet verdi! Hizmette sınır yok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder